Ogrzewanie budynku

W sezonie grzewczym standardowa pompa starego typu, często przewymiarowana w stosunku do potrzeb instalacji, zużywa nawet 600 kWh, czyli więcej niż pralka czy telewizor. Rocznie to koszt energii sięgający nawet 330 zł!! Szokujące, prawda? Rzadko kiedy mamy tego świadomość i nie szukamy w kotłowni oszczędności! Warto jednak tam zajrzeć i odczytać z tabliczki znamionowej moc […]

Przygotowania do sezonu to odpowiedni moment na zastanowienie się nad zwiększeniem wydajności pracy instalacji grzewczej w naszym domu.
Możemy tego dokonać w prosty sposób – poprzez wymianę starej pompy stałoobrotowej na nową, elektroniczną o niskim wskaźniku zużycia energii.

Zastosowanie pompy obiegowej pozwala na znacznie większe możliwości rozbudowy systemu grzewczego. Lokalizacja grzejników nie jest w tym przypadku ograniczona odległością czy też usytuowaniem w pionie, jak dla tradycyjnych układów grawitacyjnych. Pompa obiegowa pozwala na zastosowanie zaworów termostatycznych i tym samym nieskomplikowaną i tanią lokalną regulację temperatury w pomieszczeniach budynku.

Zasady doboru pompy obiegowej przede wszystkim opierają się na określeniu wymaganego punktu jej pracy. Punkt pracy na wykresie charakterystyki pompy obiegowej wskazuje z jaką wydajnością (natężeniem przepływu) pompa może pracować przy danej wysokości podnoszenia. Wysokość podnoszenia wynika z oporów przepływu jakie stawia cały układ – orurowanie, armatura i np. źródło ciepła.

Aby uzyskać poczucie komfortu cieplnego, przy jak najniższych kosztach eksploatacyjnych, należy zapewnić dobrą regulacyjność całego systemu grzewczego. W ten sposób system dostosowuje o lokalnie w pomieszczeniach i globalnie – swoją wydajność. Standardowym rozwiązaniem i staje się zazwyczaj zastosowanie zaworów termostatycznych przy grzejnikach. Jednak ich praca polegająca na dławieniu natężenia przepływu wody grzewczej celu zmniejszania mocy grzejnika, odgrywa wpływ na pracę pompy obiegowej. Nowego typu pompy nazywane czasem „inteligentnymi”, potrafią dostosować swoją pracę do zmieniających się warunków – oporów przepływu w obiegu.

Wybór pompy obiegowej to ważna decyzja ze względu na fakt jej długoletniej eksploatacji, decydującej z kolei o kosztach obciążających budżet domowy. Zużycie energii elektrycznej będzie także istotne w skali jednego roku eksploatacji – pompa obiegowa w instalacji centralnego ogrzewania, pracować może ponad 2000 godzin rocznie. To znacznie więcej niż w przypadku oświetlenia, czy też urządzeń RTV/AGD.

Niedowymiarowanie pompy o kilka procent będzie nieodczuwalne w komforcie termicznym domowników a przełoży się na oszczędności w zużyciu energii elektrycznej, a co za tym idzie rachunków za jej zakup. Jeśli zastosowana jest nowoczesna automatyka, to wprowadza ona system grzewczy w tryb pracy z obniżoną temperaturą pomieszczeń. A zatem niedowymiarowanie pompy obiegowej może być całkowicie nieodczuwalne przez mieszkańców domu.

Montaż pompy obiegowej na zasilaniu lub na powrocie z instalacji grzewczej, zależy od specyfiki obiegu pompowego, a także wymagań kotła grzewczego, czy też wymiennika ciepła. Każde z rozwiązań cechuje się zaletami i ograniczeniami. Pompa obiegowa w kotłach wiszących o stosunkowo wysokich oporach przepływu jest montowana standardowo na powrocie z instalacji – zarazem wejściu do wymiennika ciepła spaliny/woda.

Zastosowanie pompy obiegowej w instalacji grzewczej stało się standardem w nowoczesnych systemach, gdzie występują elementy regulacyjne jak np. standardowe zawory termostatyczne instalowane przy grzejnikach. Pompa obiegowa zapewnia efektywną pracę systemu grzewczego, możliwość stosowania regulacji natężenia przepływu, małą bezwładność pracy. Pozwala także na stosowanie małych przekrojów rur – znacznie mniejszych niż dla starego typy układów grawitacyjnych.